Hanko, Finland - Stockholm, Zweden

Hanko, Finland – Stockholm, Zweden
Finse scheren
De eerste twee dagen in Finland vallen niet mee. Verwaaidagen, veel regen en harde wind. Omdat al het oost-west verkeer van jachten langs Hanko komt, is de haven overvol, slecht weer,bijna iedereen blijft liggen. Tijd om boodschappen te doen. Van hier kan je per trein naar Helsinki bijna twee uur sporen. Maar daar regent het ook pijpenstelen, dus zien we er vanaf. Dinsdag 17 juli zal het opklaren en de wind afnemen, dus we vertrekken om 9.00 uur. We varen meest op de motor in drie dagen het prachtige scherengebied door. Vrijwel alles pal tegen wind , maar het is een beschut vaarwater en we vinden mooie ankerplekken en leuke haventjes zoals Vänö en Karlby op Kökar. Hier fietsen we het eilandje wat rond. Een bord wijst ons naar een prehistorische nederzetting. Al 1000 jr. voor christus hebben zeehondenjagers in een dal een nederzetting gehad. In de jaren '50 zijn hier opgravingen gedaan en is veel materiaal gevonden. We moeten ongeveer 500 meter over rotsen klauteren en door struikgewas lopen om er te komen. Nou fantastisch...Een bordje met gegevens over de nederzetting, en verder struikgewas, ruige grasveldjes en rotspartijen. Wel een lief klein dalletje hoor, maar meer een niemanddalletje (Toon Hermans). Daar had men toch wel wat meer van kunnen maken. We proberen ons voor te stellen hoe de jagers hier geleefd moeten hebben, met de zee vlak om de hoek en in de winter zeehonden op het ijs vangen. Overigens zien wij in dit gebied zo af en toe ook een rob z'n kop boven water steken.
Op weg naar Mariehamn.
We zijn heel blij met onze plotter(soort tom tom voor op zee) waarmee we heel nauwkeurig kunnen zien hoe we door de kronkelige vaarwateren varen. Door het scherengebied lopen routes die op de kaart staan en ook op de plotter. Het zijn lijnen op de kaart waarbij de minst gepeilde diepte per route wordt aangegeven. Zo komen we vrijdag 20 juli in in Mariehamn op de Alandeilanden aan.
Ook hier zijn de beide jachthavens Oost- en Westhaven mudvol. Wij meren af in de Westhaven zodat we al op koers liggen voor de oversteek naar Zweden. Mariehamn is wel een aardige, nette plaats, mooie huizen en parken.
Jan Nieveen Mariehamn
Bij een wandelingetje naar de Oosthaven zien we zoals verwacht de Jan Nieveen, de voormalige veerboot Amsterdam - Lemmer liggen. Nu als restaurantschip in gebruik. Ik(JW) kan mij nog goed herinneren dat ik in 1951 als 11-jarig jongetje daarmee ben overgevaren naar Lemmer. Het was de eerste vakantie van ons gezin, na de oorlog. Op de fiets uit Castricum, 's morgen om 6 uur naar Amsterdam. Om 9 uur vertrok daar van de De Ruyterkade de boot naar Lemmer, fietsen mee. We waren zeker niet de enigen die zo naar de overkant gingen. In de loop van de middag kwamen we dan in Lemmer en moesten we door de pas drooggelegde Noordoostpolder naar Havelte fietsen. Wind tegen, natuurlijk( toen ook al). Daar bij een boer in een zomerhuisje gelogeerd. Als ik het verhaal aan de serveerster vertel, krijgen we direct een rondleiding door het schip. Het is redelijk origineel gebleven. Het dek waar de fietsen en soms ook zeilbooten (B.M-ers, etc) stonden was nu overdekt en als eetzaal voor groepen ingericht. Erg aardig om dit weer te zien. Er zijn pogingen geweest om het schip weer naar Lemmer te krijgen, dat is voor enkele weken gelukt in de jaren 90?
Zaterdagochtend regent het dat het giet, er staat een harde Noorden wind, maar het weerbericht zegt dat die in de loop van de middag afneemt en dat het opklaart. De windrichting is gunstig om naar Zweden over te steken; dus van wal. Als we uit de beschutting komen merken we dat het toch nog aardig hard waait. We reven fok en grootzeil; het is maar net bezeild, en als de wind wat krimpt, is het knijpen en maken we flinke klappen in de golven. Maar zes uur later liggen we heerlijk in de beschutting van Arholmen een bekende ankerplaats in de Zweedse scheren. Aardig achter ''de poest'', dat wel .Nog twee dagen de scheren door;we kiezen een ankerplaats 10 mijl voor Stockholm zodat we de volgende dag, maandag 23 juli, al vroeg in Stockholm zijn, als de eerste boten vertrekken en er een plekje voor ons zal zijn. En dat lukt, de haven is overvol. Het is tamelijk slecht weer, er gaan maar enkele jachten weg. Blij dat we toch een plaatsje hebben.
Brand
We willen 's middags het Wasamuseum, vlak naast de jachthaven bezoeken. Dat had je gedacht; er staat een rij van wel 300 mensen.Wel dan eerst maar naar de stad en morgenvroeg er heen. De stad is prachtig! Nauwe straatjes, mooie huizen, paleizen, oude en nieuwe architectuur naast elkaar. Als we met het pontje terugvaren, zien we een blusboot van de brandweer water de lucht in spuiten en horen we sirenes van brandweer auto's. Bij de haven staan twee brandweerauto's en een ambulance. Zeker een oefening? Maar als we onze steiger oplopen zien we de brandweerslang richting onze box gaan en dat onze boot op een vreemde manier ergens anders ligt. De motorkruiser naast onze ligplaats is uitgebrand!. Gelukkig hebben andere buren ons schip op tijd weggehaald tegelijk met hun eigen boot. De wind was onze kant op!!!! De schipper van de motorkruiser heeft een spiritus kooktoestel en heeft spiritus gemorst. Dat is in de brand gevlogen. Door met water te willen blussen heeft het vuur zich juist verspreid. (branddeken gebruiken!). Hij heeft zijn zoontje van 1 jaar nog uit het vooronder kunnen halen en daarbij brandwonden aan gezicht en handen gekregen en zijn haren verbrand. Z'n vrouw kon direct van boord stappen met het andere zoontje. Als wij aankomen is alles al achter de rug, maar de impact van zo'n gebeurtenis is groot. Hoe snel kan je situatie veranderen.Wij kunnen gelukkig al weer naast het uitgebrande scheepje afmeren.
De volgende ochtend naar het museum; we zijn een van de eersten. De Wasa een oorlogsschip uit 1628, is bij zijn eerste reis op nog geen halve kilometer van bouwplaats bij het laveren gekapseisd. Waarschijnlijk heeft men de verhouding tussen gewicht van de ballast en de vele kanonnen niet goed berekend, zodat het al bij het eerste vlaagje wind omging en rechtstandig zonk. Het is indrukwekkend om het schip nu te zien in een speciaal daarvoor gebouwd museum. Na 333 jaar is het schip gelicht en heel behoedzaam geconserveerd.
We blijven drie dagen in Stockholm, sjouwen de stad door, zien de wisseling van de wacht bij het paleis, een hele vertoning met een muziekkorps en een wacht van wel 30 of 40 mannen en vrouwen in blauwe uniformen. Ze zijn minstens een half uur bezig om afgelost te worden. Leuk om eens te zien.'s Avonds is in het park vlak bij ons een openlucht concert, het kost veel geld en we krijgen bijna niets te zien, zo vol is het. Elke dinsdagavond treed er een muziekgroep op en iedereen zingt mee.
26 juli vertrekken we uit Stockholm.

We liggen al een paar dagen verwaaid in Ystad zuid zweden.nog een dag slecht weer en dan weer verder. Rest verslag volgt. alles wel aan boord.

groeten
annet en jan willem