gdansk naar klaipeda

Kolobrzeg -Gdansk- Klaipeda 12 juni-26 juni 2012
Al die havenplaatsen zeggen jullie waarschijnlijk niets net als ons hiervoor. Ik zal proberen ze op het kaartje aan te kruisen en anders zelf maar opzoeken of niet.
We vinden de havenplaatsen nou niet erg denderend. In Darlowo hebben we een vreselijke nacht. De golven rollen rechtstreeks de haven binnen, waardoor er een hevige deining ontstaat langs de kade. Twee lijnen schavielen zo goed als door en een stootwil knapt af, die drijft nu ergens op de rivier. 's Ochtends maar een plekje in de visserijhaven gezocht, samen met andere afgemeerde jachten.
We moeten door een sperzone voor de kust. Daar wordt geoefend met het afschieten van munitie. We vroegen ons af of ze hier soms alle overgebleven munitie uit de koude oorlog opruimen. Vrijwel dagelijks is het traject van Darlowo tot Utska gesloten, maar niet op zondag en maandag. Maar ja het is woensdag. Je zou er omheen moeten varen en dat is dan 12 mijl uit de kust, een daar nog nog breder stuk evenwijdig aan de kust en weer 12 mijl terug naar de kust, dat is een heel eind omvaren. 's Nachts is het gebied van 0.0 uur tot 0.5 uur wel open. Er liggen nog drie Duitse jachten te wachten en twee van hen hebben nooit 's nachts gevaren, Als wij de weersverwachting horen besluiten wij om er 's nachts door te gaan. De Duitsers besluiten het ook te doen en zo gaan we om een uur of 11 de haven uit om met een uurtje bij het spergebied te zijn. Wij treffen het, een mooie rustige nacht met een lekker lopend windje en een heldere maansikkel. Met een knoop of 5 halen we het gemakkelijk en kort na elkaar komen we alle vier in Utska aan. De zeilers die voor de eerste keer een nachtje doorvoeren waren enthousiast. Als ze alleen de beslissing hadden moeten nemen zouden ze omgevaren zijn.
We varen daarna naar Leba. Wel een mooie beschutte haven. We liggen er twee nachten om o.a de wandelende stuifduinen te bekijken en het grote binnenmeer er achter. Een duin van 40 meter hoog wandelt al decennia van west naar oost en heeft zo een heel dorp en grote dennenbossen verzwolgen. In de dennenbossen veel grote bonte spechten, verder niet veel te beleven.
Informatie over de omgeving is er moeilijk te krijgen. Het lijkt wel of de toeristen, voornamelijk Polen, alleen maar komen om met nep piraten schepen een stukje de zee op te varen. In elke haven treft je wel een of meer van die schepen aan en loopt de bemanning er in een piratenpakje rond. En dan die tientallen stalletjes met allemaal dezelfde prullaria!
18 juni 2012 -Wladyslawowo, dat duurt even hoor voor dat je dat vlot uitspreekt. Het ligt vlak onder de meest oostelijke kaap van Polen; genaamd Rozewie. Een grote visserijhaven met een klein plekje voor jachten. Er is alleen rode diesel te koop voor de beroepsvisserij. Ik moet op de vouwfiets naar een tankstation twee km. verder op. Daarvoor heb ik een speciaal plankje op de bagagedrager waar ik twee jerrycans aan kan hangen. (patent; Jan Boersma, zie foto.)
Het volgende traject naar Gdansk is goed bezeild.
Wat een mooi gerestaureerde binnenstad. De Königsweg en de Lange Markt bestaat uit niets dan oude gerestaureerde of weer nagebouwde gevels. De eerste indruk is overweldigend. En geen auto's in dit gebied. Tientallen terassen, barnsteen sierraden winkels, een prachtig oud postkantoor, met interieur zoals wij dat zo'n 50 jaar geleden nog hadden. Tegenover de jachthaven is de bekende Krantor. Een soort overdekte hijskraan die werd aangedreven door tredmolens van wel 9 meter in diameter, waarin mannen liepen om hem rond te draaien. Er is een maritiem museum aan gekoppeld.
We blijven drie dagen in Gdansk . Er komt een goed weervenster om over te steken naar Litouwen. We varen de avond voor de oversteek alvast naar Hel een vissershaventje op de zuidpunt van het schiereiland t/o Gdansk om de laatste weerberichten nog op te pikken.
22 juni 2012 Hel. Om 11.30 vertrokken voor de ruim 100 mijl. Het weer zit mee, wel een deel motoren wegens wat te weinig wind en de laatste veertig mijl ''koe 't wol wat minder''. Steile tegen elkaar inlopende golven; het leek wel of we in een wasmachine zaten. De haveningang van Klaipeda is berucht, omdat al bij windkracht 5 uit het westen er heel hoge golven komen te staan. Nou dat merken we, we slingeren alle kanten op bij binnenkomst. Het is dan 20 uur later. We stomen de rivier op naar de Kasteelhaven van Klaipeda, een nieuwe jachthaven, waar we een beschut plaatsje krijgen. De Litouwse formaliteiten vallen mee, een melding via de marifoon is voldoende.
En dan komt de volgende diepe depressie over. Harde wind en regen. Gelegenheid om te laten weten waar we zijn.


Hartelijke groeten liefs en zoenen.

Annet en Jan Willem a/b Glinder
p.s het is pestweer!